0
É moi longa a historia do café no mundo.
Primero comentarte que el post nace de la celebración do Día Internacional do Café, desde o 2015 celébrase este día o 1 de outubro, nos temos decidoa a adicarlle un post onde facemos unha breve historia do café no mundo conmemorando esta celebración.
Tardamos uns cuantos séculos en rendernos ao café, pero nos dous últimos douscentos anos o proceso acelerouse, ata chegar a ser a segunda bebida máis consumida no mundo despois da auga.
Aínda que non o pareza o café non é unha bebida que nos acompañara dende sempre, de feito en Europa ou América hai apenas 500 anos era unha total descoñecida.
Nas últimas decadas vemos como o café alcanzou a importancia que ten no mundo actual que veredes que non é pouca, para ser unha bebida que leva entre nós, de forma xeneralizada, apenas un par de centos de anos.
Hoxe as zonas de produción inclúen a países de case todos o continente, lembremos que o clima da Antártida non é o máis conveniente para o café, e en Europa tampouco se dan as condicións, aínda que quen sabe se seguimos deixando o camiño libre ao cambio climático.
Centos de miles de persoas viven directamente da súa cultivo nos continentes que se sitúan entre o trópico de Cancro e o de Capricornio.
No resto do mundo o seu procesamento, tostado, distribución, xera emprego para miles de persoas traballan para pequenos tostadores, medianas empresas, ou para multinacionais.
Polo mundo existen igualmente centos de miles de cafeterías que serven café aos seus clientes de diversas formas: expreso, americanos, capuchinos, etc, etc, a variedade é enorme.
Ata algunha estrela do cinema americano sacan uns cuantos dólares extra publicitando cápsulas de café nas televisións de todo o mundo.
O seu prezo negóciase en futuros con miles de investidores que compran e venden café dunha forma non moi diferente á que xogan en bolsa tendo en conta as súas calidades, escaseza ou abundancia, distinguindo prezos para arábicas ou robustas, etc, etc.
E non é de estrañar que esperte ese interese nos mercados, como xa dixemos o café é a segunda bebida máis consumida en todo o planeta, despois da auga, que afortunadamente aínda non chegou ao mercado de futuros, e se me pides a miña opinión polo noso ben espero que a auga nunca chegue a ese mercado.
Mesmo foi capaz de crear iconas publicitarias, quen non coñece a Juan Valdez coa súa Asno recollendo café no campo, e transportando ese café no seu burro, para que todos podamos gozar dun gran café de Colombia.
Quen non ten oído falar de Starbucks, aínda cando no seu pobo non haxa un, nin exista a cen quilómetros á redonda.
Está na nosa vida, cuantos de vós non toma un café ou descafeinado ao día, cuantos non tomamos dous e tres.
Meteuse nas nosas condutas sociais, nos nosos modos de relacionarnos.
Quen de vós non quedas para tomar un café? Ben por motivos profesionais, ben por outros motivos máis persoais.
Tes unha presenza transversal en culturas, en países, en continentes, en clases sociais, convertérono na bebida universal.
Os políticos de esquerda e de dereitas, non están de acordo en nada, ou si quizá si nunha cousa, en tomarse un café antes de entrar ao seu despacho, como o teu antes de entrar no teu traballo, ou como eu antes de poñerme a escribir este post.
Parécenos que o café estivo sempre estivo aí nas nosas vidas, e é certo, pero non quere dicir que sempre estivese ao longo da historia.
Fagamos un pouco de historia do café, canto leva o café no día a día da xente?
Menos do que puideses crer, o consumo de café é bastante recente.
Baste dicir que os romanos coñecían o viño ou a cervexa, pero non coñecían o café, ningún emperador Romano gozou nunca dun café, e nós tomámonos varias cuncas ao día.
Levando a reflexión ao extremo expóñome sempre, como podía funcionar o seu imperio sen unha triste cunca de café despois de comer, ou para espertar á primeira hora da mañá?
Tampouco existía antes da chegada dos europeos a terras americanas, nas zonas cafeteiras de Colombia, México, Perú, etc, non existía o café. Os Maias, os Aztecas, ou o Incas non o coñecían.
Quen descubriu o café?
Amigos está é unha lenda que me encanta, se non é certa debería selo.
Parece que a persoa que descubriu o café foi un cabreiro chamado Kaldi.
Si un cabreiro facía a pastar ao seu rabaño en abruptas ladeiras de Abisinia, actual Etiopía , que home observador onde os haxa descubriu que se os animais comían os froitos dunha árbore que hoxe coñecemos como cafeeiro, poñíanse estrañamente nerviosas e axitadas.
Non queres facer especulacións sobre os motivos de Kaldi, pero algo lle debeu de gustarlle da cara que poñían as súas cabras cando comían que decidido probar o esas bagas.
Pronto notou que as bagas o poñían inquieto, non lle deixaban durmir, non se se debido a esa inquietude, non puido reprimir as súas ganas de contar ao Imán da mesquita que frecuentaba o noso bo amigo Kaldi o que ocorría el tomaba esas bagas.
O noso Imán, home relixioso, decidiu probalo. Ou ben o Imán era un destemido ou tan mala experiencia non debeu de ser para Kaldi, cando convenceu ao Imán para que as probase.
De toda formas a infusión de froitos e follas non convenceu polo seu mal sabor, arroxárona ao lume, e cando viron o aroma que desprendían os grans tostados decidiron preparar unha bebida con eles.
Este Imán parece que foi o primeiro en facer unha infusión con estes grans e bebeu o primeiro café que o mundo viu.
Conta a lenda que lonxe de refugar o seu uso viuno como un elemento sumamente proveitoso para a súa oración nocturna e a partir de aquí expandiuse o seu uso polo mundo musulmán.
Ata aquí a lenda, o que si sabemos con certeza é que o café procede da actual Etiopía, probablemente da zona de Caffa, e que a xente o utilizaba para manterse esperto toda a noite.
Se damos por certa, ou polo menos certa posibilidade de que se non foi así foi algo parecido, cando se descobre o uso do café o Islam xa era unha relixión forte que chegara á zona de Abisinia, nunca antes do século VII despois de Cristo.
Non sabemos moi ben como pasa, nin cando ocorre, pero é en Iemen onde os Sufíes empezan a darlle un fin relixioso para non durmir nas súas longas cerimonias que podían durar toda a noite.
Xa sabedes amigos a carne é máis débil que o espírito, e parece que algún sufí quería evitar unha cabezadiña que supoño, non son sufí, que non caía moi ben entre as súa comunidade.
Parece que aos poucos foi estendendo polas zonas de dominio musulmán, pero de forma moi lenta pasan séculos ata que o vexamos ás portas de Europa, coa súa chegada a Istambul capital do Imperio Otomano onde atopamos ao café ben asentado no século XVI.
Parece que nese momento os turcos xa tostaban, moían e infusionaban o café de forma moi parecida a como a facemos hoxe en día, e que o que hoxe coñecemos como café turco estaba plenamente desenvolvido.
Onde hai café xorden cafeterías e o Imperio Otomano non é unha excepción, nas cafeterías xorden conversacións, xorden ideas, e as ideas non son ben aceptadas polo poder establecido.
Si amigo tentaron prohibir as cafeterías, con escaso éxito polo que se ve.
Uns cuantos decenios despois tamén en Inglaterra tentasen prohibilas, por idénticos motivos, e cun resultado final similar ao turco, sen conseguilo.
Pero non nos adiantemos o primeiro establecemento de café en Europa abriuse en Venecia en 1683, e en Venecia tamén se abriu famosísimo Café Florian da Praza de San Marcos, que abriu as súas portas en 1720 e segue aínda hoxe aberto ao público.
Como chegou a Europa o café?
Pero a chegada a Europa foi máis ben tormentosa, xa que á igrexa non lle facía a especial ilusión unha bebida excitante, negra e que procedía do mundo musulmán, e moitos a vían como unha bebida do diaño.
Moitos eran os que querían desterrala dos costumes cristiáns, e elevan a súa causa ao Papa Clemente VIII, o Papa pide probar a bebida e di a historia que ao tomar o primeiro sorbo, está foi a súa resposta: "esta bebida do demo é tan deliciosa que deberiamos enganar ao diaño bautizándoa".
Moito me temo, nunha opinión con pouca base científica, que o bo de Clemente xa coñecía a bebida e como bo bebedor de café non quixo prohibila.
Así que coa bendición papal esténdese por Europa aos poucos, curiosamente na mesma época que o fai o té de orixe asiática ou o chocolate proveniente de America.
A difusión do café a todas as clases sociais e a súa popularización é relativamente recente.
Os primeiros cultivos de café cun tamaño medio en Colombia plantáronse a principios do século XIX, apenas dous séculos son os que contemplan a estas plantacións de café colombianas hoxe tan famosas.
O consumo de café chego ás clases máis populares durante o século XX, e hoxe moitos non entendemos como poderiamos vivir sen el, tanto se arraigou nas nosas sociedades.
Durante moito tempo o café que se produciu no mundo non cubría a demanda, polo que se recurria a suceaneos como a achicoria, con resultados máis ben dubidosos en canto aroma e sabor.
Espero que vos gustara este repaso ao que foi e é o café na actualidade, con motivo do día internacional do café.
Sede felices, e se vos apetece tomade café, non é a felicidade pero paréceselle.